Często spotykam się z prośbami o polecenie dram poruszających temat choroby lub zaburzeń psychicznych. Dlatego też dziś przychodzę do Was z wpisem polecającym dramy właśnie z wątkiem różnych zaburzeń, które utrudniają bohaterom normalne funkcjonowanie w społeczeństwie.

---

DID: osobowość mnoga

DID czyli dysocjacyjne zaburzenie osobowości to zaburzenie polegające na występowaniu przynajmniej dwóch osobowości u jednej osoby. Zazwyczaj poszczególne osobowości nie wiedzą o istnieniu pozostałych. (źródło: Wikipedia)

 

Kill me heal me

Drama opowiada historię Cha Do Hyuna (Ji Sung), cierpiącego na zaburzenia osobowości, oraz pani psychiatry Oh Ri Jin (Hwang Jung Eun), której zadaniem jest pomoc Do Hyunowi w zwalczeniu choroby. Z powodu traumy z dzieciństwa Do Hyun posiada 7 różnych osobowości. Mamy okazję poznać m.in. Perry’ego Parka – szalonego piromana, Ahn Yo Nę – nastolatkę, która ugania się za idolami i przystojnymi mężczyznami, a także super przystojnego i mrocznego Shin Se Giego. Każda z tych osobowości jest na swój sposób ciekawa i wyjątkowa.

Drama jest zarówno bardzo zabawna, jak i wzruszająca. Na uwagę na pewno zasługuje świetna kreacja aktorska Ji Sunga. Na pewno trudno było mu wcielić się w siedem różnych postaci. Poza głównymi bohaterami w dramie możemy również zobaczyć Park Seo Joona w roli brata głównej bohaterki i znanego pisarza.

Po obejrzeniu „Kill me heal me”, zainteresował mnie wątek osobowości mnogiej i tak trafiłam na dwie poniższe dramy.

 

Jekyll, Hyde, me

W tej dramie poznajemy przystojnego, zimnego i opanowanego prezesa Goo Seo Jina (w tej roli Hyun Bin), który skrywa pewną tajemnicę. Gdy dostrzega, że ktoś znajduje się w niebezpieczeństwie, zmienia się w miłego i niosącego pomoc Robina. Przez długi czas Seo Jinowi udawało się nie dopuścić do tego, by Robin się pojawił. Do czasu, gdy na jego drodze stanęła główna bohaterka Jang Ha Na (Ha Ji Min). Jej upór oraz bardzo otwarta osobowość powoduje, że Robin zaczyna się pojawiać coraz częściej. Ale czy to dobrze?

Mam wrażenie, że ta drama jest bardzo niedoceniana, a wg mnie naprawdę zasługuje na uwagę. Zresztą, obejrzyjcie ją i sami oceńcie 🙂

 

Meloholic

Większość z polecanych dziś przeze mnie dram odnosi się do bohaterów płci męskiej. W dramie „Meloholic” osobą z zaburzeniami jest kobieta. W podwójną rolę tym razem wcieliła się Kyung Soo Jin.

Yoo Eun Ho (w tej roli U Know z TVXQ) ma specjalną zdolność, która pozwala mu czytać w myślach innych ludzi, gdy ich dotknie. Z tego też powodu nie potrafi się przed nikim otworzyć. Aż pewnego dnia spotyka Han Ye Ri. Jest w stanie ocenić, że to, co mówi, jest w rzeczywistości tym, co myśli, ale dowiaduje się również, że ma ona dwie różne osobowości.

Drama ta nie jest z rodzaju bardzo ambitnych, ale podobała mi się. Jest dość łatwa i przyjemna, choć pewnie nie każdemu się spodoba. Mimo to, polecam.

 

 

---

Prozopagnozja: ślepota twarzy

Prozopagnozja to zaburzenie polegające na upośledzeniu zdolności rozpoznawania twarzy znajomych lub widzianych już osób, a w niektórych przypadkach także ich wyrazu emocjonalnego, przy niezaburzonej percepcji wzrokowej innych obiektów. (źródło: Wikipedia)

 

Rich man

Mężczyzna, który nie rozpoznaje twarzy (Suho z Exo) i kobieta, której nie da się zapomnieć (w tej roli Ha Yeon Soo). On jest założycielem i prezesem firmy informatycznej Next In, która jest jednym z najbardziej pożądanych miejsc pracy. Ze względu na swoją chorobę jest nieufny wobec ludzi. Ona ma niebywałą pamięć wzrokową, potrafi zapamiętać wszystko, co przeczyta. Jej marzeniem jest praca w Next In. Gdy tych dwoje się spotka, ich życie całkowicie się zmienia.

Serial ten spodobał mi się tym razem nie ze względu na główną rolę męską, ale właśnie ze względu na bardzo uroczą aktorkę pierwszoplanową. Jej twarz faktycznie jest niezapomniana. Fabuła również ma w sobie coś ciekawego. Zgodzicie się ze mną?

 

The beauty inside

Han Se Gye (Seo Hyun Jin) jest znaną aktorką, wokół której krąży wiele plotek, a jej życie prywatne jest wielką tajemnicą. To wszystko przez to, że na jeden tydzień w miesiącu, zmienia się ona w całkiem inną osobę. Raz może zostać kilkuletnim chłopcem, a za miesiąc może zmienić się w starszą panią. Seo Do Jae (Lee Min Ki) to genialny dyrektor firmy lotniczej. On również ma coś do ukrycia, a mianowicie fakt, że nie rozpoznaje twarzy. Jednak przez wiele lat udawało mu się to ukrywać dzięki temu, że jest bardzo spostrzegawczy i potrafi rozpoznać ludzi po ich zachowaniu. Jego życie zaczyna się zmieniać, gdy spotyka Han Se Gye i odkrywa, że jest ona jedyną osobą, której twarz potrafi rozpoznać. Co z tego wyniknie i jak długo tej dwójce uda się utrzymać w tajemnicy przed światem swoje przypadłości, dowiecie się, gdy obejrzycie tę dramę.

Na uwagę zasługuje nie tylko para pierwszoplanowa, ale również postacie drugoplanowe: Kang Sa Ra (Lee Da Hee) oraz Ryu Eun Ho (Ahn Jae Hyun). Nie ukrywam, że relacje tej dwójki bawiły mnie przez całą dramę 🙂

 

My unicorn girl

W tej dramie ponownie to męski protagonista, Wen Bing (Darren Chen), cierpi na prozopagnozję. Drama opowiada o dziewczynie, Sang Tian (Sebrina Chen), której marzeniem jest zostanie łyżwiarką figurową. Niestety nie udaje jej się dostać na wymarzone studia. Aby jednak zostać na uniwersytecie, na który uczęszczała jej matka, postanawia ukryć się jako chłopak w drużynie hokejowej. Sprawy komplikują się, gdy odkrywa, że Wen Bing, z którym miała wątpliwą przyjemność spotkać się w przeszłości, również jest częścią drużyny. Do tego odkrywa, że ​​musi dzielić z nim pokój w akademiku. I jak tu utrzymać swoją tożsamość w tajemnicy? Z czasem między tą dwójką powstaje wyjątkowa więź, a Wen Bing odkrywa, że Sang Tian jest jego jedyną nadzieją i tylko dzięki niej może rozpoznawać twarze współzawodników.

 

---

Anhedonia i aleksytymia: brak zdolności odczuwania i nazywania emocji oraz uczuć

Anhedonia to brak lub utrata zdolności odczuwania przyjemności (zarówno zmysłowej, cielesnej, jak i emocjonalnej, intelektualnej czy duchowej) i radości. Aleksytymia to niezdolność do rozumienia lub identyfikowania emocji oraz ich nazywania i wyrażania. (źródło: Wikipedia)

 

Flower of evil

Baek Hee Sung (Lee Joon Gi) i Cha Ji Won (Moon Chae Won) są uznawani za małżeństwo doskonałe. On jest rzemieślnikiem, ona policjantką. Jednak Hee Sung skrywa pewną tajemnicę. Z pozoru jest kochającym i czułym mężem i ojcem, ale na skutek błędnej diagnozy jest przekonany, że nie potrafi odczuwać emocji, podczas gdy tak naprawdę nie potrafił ich nazwać oraz okazywać, dlatego poświęcił sporo czasu na to, by się tego wyuczyć. Jakby tego było mało, ukrywa przed żoną swoją prawdziwą tożsamość. Sprawy zaczynają się komplikować, gdy Ji Won zaczyna badać sprawę morderstwa sprzed 15 lat. Nagle Hee Sung staje się głównym podejrzanym.

Jest to jedna z lepszych dram zeszłego roku. Trzyma w napięciu od pierwszego do ostatniego odcinka. Możecie ją obejrzeć z polskimi napisami tu: klik

 

He is psychometric

W tej dramie pojawia się postać cierpiąca na aleksytymię. Nie jest to jednak postać pierwszoplanowa, a przybrany brat głównego bohatera. Kang Sung Mo (Kim Kwon), bo o nim mowa, uratował Lee Ahna (Park Jin Young z GOT7) z płonącego budynku. W pożarze Lee Ahn stracił rodziców, więc Sung Mo opiekował się nim jak bratem. Lee Ahn posiada zdolność do poznawania przeszłości osób i przedmiotów za pomocą dotyku. Jednak jedyną osobą, której nie może odczytać, jest Sung Mo. A to wszystko dlatego, że Sung Mo skrywa tajemnicę: nie potrafi rozpoznawać i wyrażać emocji.

 

---

Mizofobia: lęk przed zarazkami i infekcją

Mizofobia to fobia często nazywana germofobią, bakcylofobią lub bakteriofobią, polegająca na unikaniu zanieczyszczenia, zabrudzenia, czasami również zakażenia się. Często towarzyszą jej natręctwa (np. niekontrolowane mycie rąk). (źródło: Wikipedia)

 

Clean with passion for now

Co się wydarzy, gdy mężczyzna z poważną fobią na punkcie brudu i zarazków, spotka niechlujną i zaniedbaną kobietę? Kłopoty murowane. Jang Sun Gyeol (Yoon Kyun Sang) jest bogaty i przystojny, ale cierpi na poważną mizofobię. Ma obsesję na punkcie sprzątania i nawet założył firmę sprzątającą. Na jego drodze staje beztroska i niechlujna dziewczyna Gil Oh Sol (Kim Yoo Jung), która okazuje się być nowym pracownikiem firmy. Jest bardzo żywą i wesołą osobą. Gdy matka Sun Gyeola prosi ją, aby zamieszkała z jego synem, aby ten mógł zmierzyć się ze swoją fobią, nie spodziewa się, że niechęć szefa zmieni się w miłość.

Niedawno Netflix wydał chiński remake tej dramy pt. „Use for my talent”. W rolach głównych wystąpili tam Jasper Liu („Before we get married”) i Shen Yue („Meteor Garden”).

 

I cannot hug you

Drama powstała na podstawie webtoona pt. „unTOUCHable”. Opowiada ona historię dziewczyny-wampira, żywiącego się energią ludzką i jej sąsiada mizofoba. Li Shi Ya (Zhang Yu Xi) odkrywa, że nie interesują jej już inni mężczyźni poza jej sąsiadem Jiang Zhi Hao (Xing Zhao Lin) i desperacko próbuje go dotknąć. Jego mizofobia bardzo jej to utrudnia. Dziewczyna jednak się nie poddaje. Czy uda jej się osiągnąć cel?

Była to jedna z pierwszych chińskich dram, jakie obejrzałam. Jest lekka i przyjemna, z dużą dawką humoru.

 

---

Hafefobia: lęk przed dotykiem

Hafefobia to chorobliwy lęk przed dotknięciem. Odnosi się do sytuacji, w której ktoś dotyka daną osobę, jak i do sytuacji, kiedy ta osoba czegoś lub kogoś dotyka. (źródło: Wikipedia)

 

I’m not a robot

Kim Min Kyu (Yoo Seung Ho) jest przystojny i bogaty, jednak jest bardzo samotny. Wszystko przez to, że cierpi na alergię na ludzki dotyk. Z tego też powodu izoluje się od innych. Gdy otrzymuje ofertę kupna robota Aji-3, który wygląda i zachowuje się jak człowiek, jest tym bardzo podekscytowany. Jednak w momencie, gdy robot ma mu zostać dostarczony, dochodzi do awarii. Jo Ji Ah (Chae Soo Bin), która była inspiracją dla twórcy robota, zostaje poproszona, by na czas usunięcia usterki, wystąpić w roli Aji-3. Jednak podczas pracy w domu Kim Min Kyu, między nim a Aji-3 powstaje wyjątkowa więź. Czy Ji Ah uda się utrzymać w tajemnicy fakt, że jest człowiekiem z krwi i kości? A co wydarzy się, jeśli Min Kyu odkryje prawdę?

 

About is love

Jest to historia poważnego prezesa, który ma alergię na dotyk kobiet, oraz jedynej kobiety, na której dotyk jest odporny. W wyniku pewnego incydentu w przeszłości, Wei Qing (Yan Xi) nadmiernie dba o czystość i jest uczulony na dotyk kobiet. Mimo to udaje mu się osiągnąć sukces i zostać szanowanym prezesem firmy. W wieku 28 lat upija się i pomaga mu pewna kobieta, której tożsamości nie udało mu się poznać. Wei Qing dostrzega jednak, że na jej dotyk jest odporny. Od tej pory desperacko próbuje ją odnaleźć. Wtedy na jego drodze staje Zhou Shi (Xu Xiao Nuo).

Tę dramę bardzo łatwo mi się oglądało. Mimo, że fabuła jest dość przewidywalna, podobała mi się.

 

Sm:)e

Shu Zhan (Li Wen Han) jest supergwiazdą. Jednak cierpi na przypadłość, która uniemożliwia mu kontakt z drugą osobą. Xiao Xing (Bella Du) zawsze pragnęła zostać aktorką, jednak gdy staje przed kamerą, zastyga w bezruchu. Z tego też powodu jest wiecznym statystą. Pewnego dnia spotyka Shu Zhana, w pośpiechu chwyta jego dłoń i biegnie. I nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że u Shu Zhana nie pojawiła się żadna reakcja alergiczna na jej dotyk.

Jest to naprawdę bardzo przyjemna drama, rzadko kiedy wspominana i polecana. Jeśli jej nie widzieliście, to gorąco polecam. Jeśli już oglądaliście, to co o niej sądzicie?

 

---

Jak widzicie, dram o podobnej tematyce jest naprawdę dużo i na pewno nie wskazałam tu wszystkich, które znam. Ale już dziś mogę Wam powiedzieć, że niedługo wrócimy do Was z tematem chorób, ale tym razem tych wpływających na ciało, a nie umysł.

A może przychodzą Wam do głowy inne dramy poruszające wątek zaburzeń psychicznych? Jeśli tak, to napiszcie o tym w komentarzu.

Autor: Sysia